Adana Adıyaman Afyon Ağrı Aksaray Amasya Ankara Antalya Ardahan Artvin Aydın Balıkesir Bartın Batman Bayburt Bilecik Bingöl Bitlis Bolu Burdur Bursa Çanakkale Çankırı Çorum Denizli Diyarbakır Düzce Edirne Elazığ Erzincan Erzurum Eskişehir Gaziantep Giresun Gümüşhane Hakkari Hatay Iğdır Isparta İstanbul İzmir K.Maraş Karabük Karaman Kars Kastamonu Kayseri Kırıkkale Kırklareli Kırşehir Kilis Kocaeli Konya Kütahya Malatya Manisa Mardin Mersin Muğla Muş Nevşehir Niğde Ordu Osmaniye Rize Sakarya Samsun Siirt Sinop Sivas Şanlıurfa Şırnak Tekirdağ Tokat Trabzon Tunceli Uşak Van Yalova Yozgat Zonguldak
İstanbul 20 °C
Açık

Bir Falcının Kendi Kaleminden Hayatı ( Mistik Abla ) 4. Bölüm

FAL
22.08.2019
1.945
A+
A-
Bir Falcının Kendi Kaleminden Hayatı ( Mistik Abla ) 4. Bölüm

 

e184c8c5 4e31 4ee7 8edb b2bf5930e583
Bir Falcının Kendi Kaleminden Hayatı
( Mistik Abla ) 4. Bölüm


Hatırlatma;

Bana ilk yazdırdığı isim ”الله” yani Allah lafzıdır ve ilk gün yüzlerce, belki de binlerce kez yazmaya doyamadığım kelimedir. Sonra ”ﷴ” Muhammed ve sonrada 7 meleğin isimlerini arapça yazmayı öğretti lakin bunları evde yazmamam konusunda beni uyardı ve kimsenin görmemesi gerektiğini eğer sözünü dinlersem bana çok merak ettiğim zatların kim olduğunu göstereceğini söyledi, bende kabul ettim ve artık bir anlaşma yapmıştık ”bu bizim gizli sırrımız olacaktı” .

    —BÖLÜM 4—- ZİFİRİ KARANLIK

    Artık uzun zamandır geceleri korkmuyordum ve yeniden tek başına odamda uyumaya başlamıştım…O gece diğer gecelerden çok daha farklıydı hemde çok..
Her yer karanlıklar içerisindeydi ve sokak lambaları yanmıyordu.Perdeyi araladığımda  sadece  kızılımsı dolunaydan yansıyan bir  ay ışığı hatırlıyorum lakin o da ancak kendi etrafını aydınlatıyordu. Hava oldukça soğuktu ve titreyerek karanlıktan kaçmak istercesine yorganımın içine saklandım, hemen uyumayı ve sabah olmasını diledim..

Evet..uyudum fakat bir müddet sonra bir erkeğin imdat çığlıklarının sesine uyandım! Sesler önce bahçeden geldi ve sonra apartman kapısından içeri doğru yayılmaya başladı.
Annem ve babam hemen benim odama gelip dışarıda ne olduğunu anlamaya çalıştılar. Apartmanın içerisinden boğuşma sesleri geliyordu , elektrikler kesik ve göz gözü görmüyordu..Babam eline bir sopa alıp ”kim var orda” demesi ile karşı daireden Süleyman Amca elinde bir gaz lambası ile göründü ve o da ”neler oluyor”  diye bağırması  ile birinin koşar adım ayak seslerini duyduk ve apartman kapısı kapandı.Süleyman Amca merdivenlere yönelip giriş kata gelmişti ve babamda arkasındaydı. Sonrasında Süleyman Amca’nın ”Eyvahlar olsun Ya Rabbi! ” diye feryat ettiğini duydum.

Aşağıda kesinlikle kötü bir olay olduğundan emindim ve çocuk yüreğim küt küt atıyordu.Annem ;”- Hüseyin, ne oluyor gelelim mi ” dedi ve babam ”hayır sakın gelmeyin, içeri girip bekleyin, çocuklar çıkmasın ” dedi..Nurten Teyze de bize geldi ,o anda merdivende yukarıdan ev sahibimiz Rasim Amca ve eşi Fahriye Teyze ellerinde el feneri ile panikle aşağıya indiklerini gördüm lakin 1 dakika sonra Fahriye Teyze’ın feryat sesleri yükselmeye başladı.
”Oğlum, aa kuzum ölmüş mü ” diye bağırıyor ve anlayamadığım bir çok cümleyi tekrarlıyordu.Annem ve Nurten Teyze dayanamayıp karanlıkta aşağıya gittiler, ben tabi korkudan ağlamaya başladım ve annem 5 dakika sonra eve geldi. Bana ”ağlama kızım hiç birşey yok ” dedi ama aşağıdan öyle kalabalık sesler geliyordu ki inanmamıştım.Beni sakinleştirmeye çalışma çabası boşunaydı ve ben kötü birşeyler olduğundan emindim. Perdeyi araladım ve ellerinde el feneri olan yaklaşık 10 kişiyi gördüm…Bunlar evin civarındaki komşulardı ve herkes oldukça panik halde görünüyordu. Annem ve Nurten Teyze salona mum aramaya gittiler tabi bende arkalarındayım ama görmüyorlar.Sessiz sessiz fısıldıyorlar ” çok korkunç, şimdi ne olacak ” diye.  10 dakika sonra babam geldi ve  ”Süleyman Bey ile karakola haber vermeye gidiyoruz ” dedi ve ayrıldı. Nurten Teyze, Fahriye Hanıma yardımcı olayım” diyerek o da alt kata indi.

Sanırım 1 saat kadar zaman geçmişti , hava biraz aydınlandı ve artık polis arabası ile ambulans sireninin acı sesini duymaya başlamıştık…Eviminizin önüne park ettiler ve apar topar binaya daldılar, sokaktaki insanlar bahçe duvarlarının kenarlarına dizilmişti. Bir süre sonra sedye ile birini çıkardıklarını gördüm, üzerinde yeşil bir örtü vardı…Sonra Rasim Amca’yı da alıp gittiler…Ardından Fahriye Teyze’nin ahıtları yine apartmanın içerisini inletiyordu ve daha çok korkmuştum.Süleyman Amca dualar okumaya başladı ve Fahriye Teyzeyi kendi evlerine götürdüler. Bizde ailecek Süleyman Amcaların evine geçtik. Fahriye Teyze kendine vuruyordu ve yerden yere atıyordu.. ”Sinir krizi geçiriyor” dediler ve kolonya dökerek sakinleştirmeye çalıştılar.

Süleyman Amca: ”Fahriye Hanım, şimdi tek çare hep beraber dua etmek olacak, şükretmeliyiz ki oğlunuz Ali yaşıyor ”dedi. Sonra eline kitabı alıp Arapça dualar okumaya başladı…Süleyman Amca’nın dualarını dinlerken annemin dizinde uyuyakalmıştım…Uyandığımda evde ve kendi yatağımdaydım sabah olmuştu ve koşarak mutfağa, kahvaltı hazırlamakta olan annemin yanına gittim.
-”Eve ne zaman geldik anne ” dememle ; annem ”biz bir yere gitmedik ki ”  diyince – ”neden yalan söylüyorsun Rasim Amcanın oğlu öldü mü ölmedi mi ” diye bağırmaya başladım…
Annem ; ”Ne diyorsun sen, rüya mı gördün yoksa” dedi. Ona sert bir ”hayır anne ” dedim ve küsüp odama gittim.

Babamın sesi geliyordu, hemen koridora koştum ve  ”baba ” diye sesledim….Babamın çalışma kıyafetleri üzerinde bana doğru yürüyordu ve yüzünde mutlu bir gülümsemeyle -” günaydın benim ipek saçlı kızım seni çok özledim” dedi ve sarıldı… Fakat bu durumda bir terslik vardı !

Ben ; -”Baba , babacığım Rasim Amca’nın oğlu öldü mü ” dediğimde güldü,” neden ölsün ki gencecik oğlan ” dedi.
-”Peki babacığım onu gece hastaneye götürdüğünüzde mi iyileşti ” dediğimde ise ” ben dün gece nöbetçiydim eve yeni geldim kızım ” dedi…
Anlam veremiyordum olanlara ve saate baktığımda 8.30 olduğunu gördüm, kahvaltımızı yaptık ve annemle beraber Nurten Teyzelere gittik.
Kapıyı açar açmaz Nurten Teyzeye ; -” Nurten Teyze bana anlat ölmüş mü ölmemiş mi ” dedim.

Nurten Teyze yüzüme şaşkın bir ifadeyle baktı ” kim ölmüş mü ” dedi ve anneme baktı, sonra bize ” içeri geçin bakalım” dedi.
Küçüktüm ama çok kızmıştım, bana yalan söylüyorlardı ve yüzümü astım, konuşmadım. Süleyman Amca gülümseyerek geldi ve ” nasılsın torunum ” dedi..
”İyi değilim dede, kimse bana doğruları söylemiyor !! ” diye haykırdım istemeden. Bana; -”Hele dur anlat bakalım ” dedi… ve ben anlatmaya başladım, anlattıklarımın sonu geldiğinde ise Süleyman Amca’nın ettiği dualardan ve sonrasında uyuya kaldığımdan bahsediyordum ki yığılıp kaldım…

    Gözlerimi açtığımda alnımda ıslak bir bez vardı, Süleyman Amca’nın , annemin ve Nermin Teyze’nin başımda telaşla  dua okuduklarını gördüm..Süleyman Amca anneme ”Özlem, hassas bir kız, bu sıralar yalnız uyumasın korkudan böyle olmuş dedi” alnımdaki bezin sebebi ise ateşimin yükselmesiymiş, fazla düşünmekten beynim hararet yapmış ve bu çocukluğumdan bu yana da böyledir zaten… Aradan 1 hafta kadar zaman geçmişti.
 ..
Annemle benim odamda birbirimize sarıldık uyuyoruz fakat yine geçen hafta duyduğum olayın sesleri geliyor…Annem sıçrayarak uyandı ve babama seslendi. Babam, karanlıkta yanımızda bitti ve kapıyı açtı ”’kim var orda”’ diye bağırması ile karşı dairede elinde gaz lambası ile Süleyman Amca kapıda bitti ve ”neler oluyor” diye bağırdı ve birinin koşar adım apartman kapısından çıktığını duyduk…Babam ve Süleyman Amca aşağıya indiler, yukarıda anlattığım olay saniyesi saniyesine tekrar yaşanıyordu, küçücük yaşımda ”dejavu” olmuştum! Annem, babam, Nurten Teyze ve Süleyman Amca da olanlar karşısında en az benim kadar dejavu olmuşlardı…

Lakin bu kez  hikayenin sonu farklıydı ambulans ve polis gelmedi…
Sonucu söyleyeyim şimdi; Rasim Amca’nın oğlu ölmemişti fakat evin bodrumundaki cinler tarafından çarpılmıştı…Gözleri yerinden fırlarcasına bakıyordu ve çenesi kaymıştı, konuşamıyor sadece hırıltılar çıkartıyordu… Rasim Amca ve eşi Fahriye Hanım duyulmasından korktukları için polisi durumun içerisine katmadılar ve onu Süleyman Amca’nın ellerine teslim ettiler…
 
—DEVAMI GELECEK—-
 
 

 

Arkadaşlarınızla Paylaşın:
BİR YORUM YAZIN

ZİYARETÇİ YORUMLARI - 10 YORUM
  1. Oku oku bil dedi ki:

    4. Bölümü yayınlarken bile heyecanlandım.Gerçekten harika bir hayat hikayesi devam ediyor teşekkür ederim

  2. Unknown dedi ki:

    Beklediğime değdi devamını bekliyoruz

  3. Unknown dedi ki:

    Umduğumdan daha güzel olmuş emeğinize sağlık

  4. Mistikabla dedi ki:

    Teşekkür ederim üstad ?

  5. Mistikabla dedi ki:

    Ilginiz için teşekkür ederim ?

  6. Mistikabla dedi ki:

    Beğenmenize sevindim, ilginize teşekkürler ?

  7. Kim ne diyo dedi ki:

    süper bir hikaye çıkımış emeğinize sğlık kitap olacak bir seri

  8. siyah dedi ki:

    seri olarak tekrar okuyacağım ilgimi çekiyor paranormal bölümünüzde güzel tebrikler üstadım bende birşeyler hazırlayacağım inşallah

  9. Oku oku bil dedi ki:

    teşekkür ederim son videolarınızı beğeniyorum üstadım

  10. Anonim dedi ki:

    sürükleyici oldu bir kaç arkadaş takip ediyoruz ve sizleri destekliyoruz başarılar