Bugün izin günüm senelerimi verdiğim çocukluğumun geçtiği kızılay da biraz canım gezmek istedi. O kadar özlemişim ki o kalabalığı, trafiği, insanlarını, esnafını… İçim içime sığmıyor. Deliler gibi bir oraya bir buraya gidiyorum. ne kadar tanıdığım varsa hal hatır sorup eski günleri yad ediyorum.
Gittiğim bir eski mekanım da Ayakkabı dünyası idi Eski personellerden neredeyse kimse kalmamış hepsi ayrılmış. Biraz sohbet biraz da alış veriş yapıp ayrılıyorum oradan. Hava soğuk meşrutiyet tarafına gideceğim metronun içinden sıcak sıcak yürür geçerim düşüncesi ile metroya dalıyorum. Etraftaki esnafları analiz ede ede yürüyorum.
İleride bir güzel ses… Hayran kaldım. Yaklaştım ki sokak sanatçısı… Temiz yüzlü, takım elbiseli, kibar bir adamcağız… Hemen elim videoya gitti. Küçük bir çekim yaptım. Öksüz kumru gibi güller, laleler sen niye yalnızsın sordu eller, bu güzel eski şarkıyı söylüyordu. Hayranlıkla izledim hatta ön tarafa kağıda not yazmış, özel günlere gelirim diye… Sokak sanatçılarını seviyorum ekmek paralarını helalinden kazanıyorlar ya işte buna bayılıyorum. Allah yar ve yardımcıları olsun tüm insanlarımızın.
Harika bir çalışma olmuş bravo
Teşekkür ederim çok nazik siniz